PASZTET WIELKANOCNY

W domu ostatnio bywam tak często, że nawet jegomość, który mieszka od jakiegoś czasu obok, zaczepia mnie przed drzwiami tekstem: „…a sąsiad to chyba nowy?” Doskonale zdaje sobie sprawę, że mógłbym częściej zaglądać do własnej kuchni i więcej czasu spędzać w biegu, ale wydając książkę, miałem świadomość, że czeka mnie ostre naciąganie i zaginanie czasoprzestrzeni. W związku z tym, że od dziś znów wyjeżdżam na kilka dni, musiałem przyrządzić cokolwiek na zbliżające się Święta. Nie miałem za bardzo czasu na większe zakupy, więc skupiłem się na stworzeniu pasztetu z tego, co miałem na podorędziu. Poszukiwania rozpocząłem od lodówki, z której na pierwszym planie zerkały na mnie nienachalnej urody pieczarki. Kącki moich ust na ich widok, zaczęły kierować się w stronę oczodołów, gdyż w głowie zaczęła się rodzić wizja. Pamiętałem też o słoneczniku, który przy każdym otwarciu szuflady, ostentacyjnie wysypywał się z opakowania, dając do zrozumienia, że powinien się znaleźć w pojemniku. Zebrałem go do kupy i położyłem obok niezbyt urodziwej pieczarki. Kątem oka widziałem, że po mojej prawicy, nagle powstało jakieś poruszenie i dziwny gwar w skrzynce z warzywami. Odgarnąłem „reklamówki-żulówki” (cienka torba foliowa, niejednokrotnie występująca z logotypem dyskontu spożywczego) i ujrzałem warzywny krąg. Choć nie były już pierwszej świeżości, stwierdziłem że ładnie się będą komponować z równie wymęczonymi pieczarkami i rozwydrzonym słonecznikiem. Jako że jestem niepisanym liderem w obrabianiu cebuli, nie wyobrażałem sobie tego melanżu bez niej. Jak zwykle przesadziłem z proporcjami i gdy zbliżała się godzina spotkania z Morfeuszem, uświadomiłem sobie, że jestem sam w domu i muszę ogarnąć ten słonecznikowo – jaglany syf. Jestem niewsypany, ale kanapka z pasztetem rekompensuje wszystko.

• 3/4 szklanki kaszy jaglanej,
• 300 g pieczarek,
• 300 g słonecznika,
• 2 duże cebule,
• 4 ząbki czosnku,
• 1 duża marchew,
• 1 pietruszka,
• 1/4 selera,
• 2 łyżki majeranku,
• 1 łyżka papryki wędzonej,
• 1 łyżeczka tymianku,
• 2 łyżki zmielonego siemienia lnianego,
• olej z pestek winogron.

1. Jaglankę gotujemy zgodnie z instrukcją na opakowaniu.
2. Cebulę kroimy i połowę z niej, podsmażamy w garnku z olejem.
3. Gdy cebula się zeszkli, dorzucamy pieczarki.
4. Po usmażeniu pieczarek, dorzucamy starte na jarzynówce warzywa i dusimy przez chwilę. Doprawiamy.
5. W malakserze mielimy ziarna słonecznika.
6. Do garnka dorzucamy jaglankę, zmielony słonecznik i wszystko mieszamy.
7. Powstałą masę miksujemy za pomocą malaksera, a gdy będzie gładka dorzucamy bardzo drobno posiekaną cebulę (połowę, którą odłożyliśmy wcześniej), oraz przeciśnięty przez praskę czosnek. Tym razem mieszamy ręcznie.
8. Prawie gotowy pasztet przekładamy do foremek i pieczemy przez około 45 minut w temperaturze 180 stopni.

Robiłem już wiele pasztetów, ale ten wyszedł wyjątkowo pyszny, aksamitny, a na dokładkę zniewala zapachem. Przepadłem w trakcie dzisiejszej degustacji śniadaniowej. Życzę wszystkim smacznego, oraz miłego dnia 🙂