PLACKI Z KISZONEJ KAPUSTY

Po tygodniowym rozstaniu z kuchnią, garami i ukochanymi warzywami, wczoraj postanowiłem zaszaleć w kuchni i od samego rana serwować pyszności. Takie rozstania działają niesamowicie kreatywnie, dlatego już w chwili gdy moja noga spadała z łóżka na podłogę, w głowie miałem gotowe przepisy na co najmniej 3 potrawy. Pomyślicie sobie, chory człowiek, zamiast w niedzielę odpoczywać, on się ładuje w gary i z psychopatycznym uśmiechem, miesza w żarciu. Na pierwszy rzut poszła dynia, która od jakiegoś czasu swymi pękatymi kształtami kusiła i z częstotliwością, raz na minutę łypała do mnie swym okiem. Gdy ją zacząłem rżnąć, kuchnia wyglądała jakby ktoś pomarańczowej damie wsadził granat w… i kazał się rozerwać. Wszędzie się walały pestki i resztki soczystego miąższu. Blat był upier…brudny był, w sensie,  jak u Kamila Durczoka i nie nadążałem z procesem czyszczącym. Kiedy poprzez ciasta, pierogi, napoje dotarłem do kolejnego produktu, mój uśmiech był już na etapie podróży wokół głowy, więc postanowiłem w poniedziałkowy poranek uderzyć nieco mniej kolorowo. Bohaterem dzisiejszego wpisu nie będzie dynia, nie będzie to też żaden półprodukt ściśle z nią związany. Moje serce (…i nie tylko moje) skradła kiszona kapusta, która w połączeniu z niewielką ilością ziemniaków i przyprawami, pozamiatała jak Roman Wilhelmi w Alternatywy 4.

Przepis jest tak banalnie prosty,  aż trudno uwierzyć, że te kilka składników, może zapewnić tak wielką ucztę. W tym przypadku, ogromne podziękowania należą się Ani, która będąc na urlopie jadła bieszczadzkie Fuczki. Co prowda, ten przepis nieco odbiega od oryginału, ale degustatorka stwierdziła, że bardziej jej smakuje moja wersja. Życzę wszystkim udanego gotowania, miłego dnia, oraz smacznego.