Archiwum tagów:
#ciasto

Wstyd się przyznać, ale przez 8 lat rzeźbienia w kuchni roślinnej nigdy nie zdecydowałem się na gofry. Nie, żebym bał się tego dania, czy wymyślał jakieś inne fanaberie. Najzwyczajniej w świecie nie miałem gofrownicy. Jako dzieciak, często jadałem gofry, które ociekając bitą śmietaną i owocami z syropu, pieściły kubki smakowe i solidnie rozpychały dupę. Nie ma się zatem co dziwić, że już jako dziecko dźwigałem brzemię otyłości. Dziś moje upodobania się nieco zmieniły i nie muszę wcinać gofrów na słodko. Nie tęsknię ani za śmietaną, ani za wątpliwej jakości owocami, ale byłem ciekawy, jak podejdą mi gofry w wersji wytrawnej. Nie było sensu, by dłużej nad tym dywagować, więc odpaliłem przeglądarkę i sprawdziłem, czy w najbliższym składzie AGD mają na stanie gofrownicę i tak stałem się posiadaczem kolejnego sprzętu. Jak na razie nie myślę o tym, gdzie ją będę przechowywał, gdyż pewnie przez kilka dni będę testował wszystkie wersje wytrawne, a i pewnie zahaczę o jakiś słodki akcent. Tymczasem zostawiam Was z poniższym przepisem i lecę zachwycać możliwościami sprzętu, na który nie wydałem milion monet.

GOFRY:

• 1 kubek mąki (pojemność około 250 ml),
• 1 kubek mleka roślinnego (ten sam kubek),
• 1 łyżeczka proszku do pieczenia,
• 1 łyżka oleju z pestek winogron,
• sok z połowy cytryny,
• cukier i sól – w tym przypadku sami musicie zdecydować o ilości. Jeśli gofry mają być na słodko, dajcie więcej cukru. Jeśli chcecie wytrawne, dorzućcie więcej soli.

1. Suche składniki mieszamy ze sobą.
2. Olej mieszamy z mlekiem i cytryną.
3. Mieszamy wszystko i odstawiamy na około 15 minut.
4. Gotowe ciasto wylewamy partiami na gofrownicę i pieczemy do uzyskania rumianego koloru.
5. Z powyższej porcji wychodzi 6 gofrów 🙂

TWAROŻEK:

Za bardzo nie chciało mi się kombinować, więc wykorzystałem ten przepis.

Żeby nieco poprawić konsystencję dodałem dwie łyżki jogurtu kokosowego PLANTON, wkroiłem pół czerwonej cebuli, doprawiłem pieprzem i solą.

POMIDORY:

• 15 pomidorów koktajlowych (ilość na dwie solidne porcje),
• 2 łyżki dobrej oliwy z oliwek,
• pieprz,
• sól,
• około 1/2 szklanki soku z kimchi,
• 2 ząbki czosnku.

1. Na oliwie podsmażamy czosnek. Koniecznie go pilnujcie, gdyż dziad lubi się szybko przypalać.
2. Do podsmażonego czosnku, dodajemy pomidorki. Tutaj też musicie uważać, bo gdy zaczną pękać, oliwa będzie strzelać we wszystkie strony.
3. Gdy pomidorki zaczną puszczać sok, podlewamy wszystko „wyciągiem” z kimchi. Redukujemy wszystko, tak by nie było zupy pomidorowej.
4. Na koniec delikatnie wszystko posypujemy solą i pieprzem. Jeśli stwierdzicie, że sos z kimchi to za mało, możecie dorzucić ostre papryczki.

1. Na gofry nakładamy wcześniej przygotowany twarożek.
2. Na twarożku układamy pomidory, nie żałując oliwy z tym co oddały pomidory i kimchi.
3. Na koniec dorzucamy kiełki, kolendrę i co tam jeszcze zechcecie.
4. Jako fajne wykończenie sprawdzają się zmielone orzechy włoskie, wymieszane z płatkami drożdżowymi.