#ziemniaki – Strona 2 – Vegenerat Biegowy

3 minuty czytania 16 sierpnia 2018 Brak odpowiedzi

CIASTO Z ZIEMNIAKAMI I POPCORNEM

słodkości

Gdy wszedłem do domu, siedziała na blacie kuchennym. Przemknąłem obok niej obojętnie i swoje pierwsze kroki skierowałem do lodówki, bo od kilku godzin nie miałem nic w ustach. Prowadzony głodem, zacząłem przygotowywać kanapkę, nie zwracając uwagi co dzieje się wokół mnie. Gdy sytuacja nieco się unormowała, a ja zacząłem przeżuwać ukochany gluten przekładany fasolową pastą i pomidorami, zacząłem wyczuwać w pomieszczeniu dziwne napięcie lawirujące jak kurz. Zerknąłem ponownie w jej stronę i dopiero dostrzegłem, że siedzi bardziej skrzywiona niż zwykle. Jej obły kształt pokrywała widoczna gołym okiem złość, a po twarzy spływał pretensjonalny grymas, którego moc potrafiła wbić w ziemię. W związku z tym, że jestem tylko facetem, nie bardzo wiedziałem, o co jej chodzi, więc beznamiętnie przeżuwałem substytut obiadu. Ona widząc, że milczeniem nie wywoła żadnej reakcji z mojej strony, zaczęła miotać się jak ćma, która wpadła do lampy. Zaczęła energicznie gestykulować, przybierać dziwne pozy, ale za cholerę nie mogłem rozgryźć, o co jej chodzi. Urządziła sobie jakieś chore kalambury, a ja rozszyfrowując jej cielesne konfiguracje miałem domyślić się, o co chodzi. Podszedłem do niej, przyciągnąłem ją do siebie, przelałem na nią cały zasób słodyczy, jaki posiadałem. Wcisnąłem jej w dłoń paczkę popcornu i włączyłem ulubiony serial na Netflixie. Gdy zabrzmiały pierwsze dźwięki z głośników, zobaczyłem uśmiech na jej twarzy i spokój spływający po ciele. Niewiele trzeba, by uszczęśliwić rozkapryszoną pyrę.

CZYTAJ WIĘCEJ

3 minuty czytania 21 lutego 2018 4 komentarze

KISZKA Z GOTOWANYCH ZIEMNIAKÓW, TOFU I KISZONEJ KAPUSTY

danie główne, przekąska

Stałem przed nią już kilkanaście minut i nie wiem co z nią zrobić. Wpatrywałem się jak szpak w gnat, czy też inne zagubione pięć groszy i za żadne skarby nic mi nie przychodzi do głowy. Doskonale wiedziałem, że gdziekolwiek bym ją zabrał i cokolwiek bym z nią zrobił, powiązane to będzie z szerokim uśmiechem i dawką dobrego smaku. Nigdy mnie nie zawiodła, ale w tej chwili milczała. Wziąłem ją w dłoń i oglądając z każdej strony, szukałem inspiracji w każdym wgłębieniu i wypukłości. Kamiennym spojrzeniem starałem się rozbić jej pancerz, by dotrzeć do jej wnętrza, ale ona się broni równie kamienną obojętnością i brakiem wyrazu. Zacząłem ją podrzucać, łudząc się, że spojrzenie na nią w locie przywoła u mnie bardziej kreatywne myśli, ale w głowie nadal miałem pustkę. Chcąc z niej wyciągnąć, choć kroplę inspiracji, położyłem ją w sąsiedztwie ostrych noży. Myślałem, że zadziała wyobraźnia i w końcu pęknie, sypiąc pomysłami na dania z jej wykorzystaniem. Nadal milczała. Zrezygnowany usiadłem na kanapie i choć nie lubię tego przyznawać, poddałem się. Pogrążony w smutku, ze złamanym sercem, trzymałem przepiękną Pyrę na kolanach. Pomyślałem-niezła kicha!

CZYTAJ WIĘCEJ

3 minuty czytania 14 lutego 2018 Brak odpowiedzi

PIZZA A’LA GRUZIŃSKIE CHACZAPURI ADŻARSKIE

danie główne, kolacja, przekąska

Przez cały dzień w pracy karmiłem się myślą, że po powrocie do domu, wbiję się w ciasne gacie i pójdę przebiec kilka kilometrów. Układałem w głowie trasę i oczami wyobraźni mijałem zadymione ulice, by w rezultacie wydostać się za miasto. Czułem, że to będzie mój dzień. Gdzieś pomiędzy godziną dziesiątą a czwartym kęsem klopsa jaglanego, zacząłem przeglądać zdjęcia jedzenia, których w sieci jest zatrzęsienie. Jedni lubią oglądać samochody, inni scrollują strony xxx w poszukiwaniu ideału piękna, a ja uderzam w kategorię foodporn. Takie moje małe zboczenie, które wdrożyłem, celem wyłapania kolejnej porcji inspiracji. Ostatnio odgrzewany post, traktujący o wegańskiej wersji chaczapuri, pchnął mnie w klimaty gruzińskie. Chcąc nie chcąc wyłapałem adżarską wersję, tego dania i w jednej chwili dostałem ślinotoku, który przybrał niewyobrażalny rozmiar. Zamiast pałaszować klopsiki w sosie pieczarkowym, musiałem się skupić na wycieraniu zaślinionej brody. W jednej chwili ułożyłem plan, czym zastąpić sery, które są potrzebne do wykonania tradycyjnej potrawy i jednocześnie grubą kreską przekreśliłem wcześniej roztaczane plany biegowe. Nie chcąc wywoływać burzy wśród koneserów kuchni kultywowanej przez Gruzinów, swoje danie nazwałem pizzą, gdyż tak naprawdę niewiele się różni od włoskiego drożdżowego placka. Czyżby ładowanie przed 100-kilometrowym biegiem w Zielonej Górze, rozpoczęło się dużo wcześniej niż zwykle?

CZYTAJ WIĘCEJ

1 minuty czytania 7 lutego 2018 Brak odpowiedzi

ZIEMNIACZANA PIZZA Z TOFU

danie główne, kolacja, przekąska

Dziś będzie bardzo krótko i bez przytupu, gdyż przepis jest zamieszczany jako delikatny tuning pizzy z batatem. Chcąc jednak uniknąć zbędnych pytań i ataków, postanowiłem spisać wszystkie czynności i składniki. Choć obydwa placki są bardzo podobne bardzo różnią się smakiem. Zastanawiam się czy pizza z pyry nie zepchnie z piedestału klasycznej. Temat do rozważenia.

CIASTO:

200 g pure z ziemniaków,
150 g mąki żytniej pełnoziarnistej ( można użyć mąki bezglutenowej),
1/2 łyżeczki soli,
1/2 łyżeczki czosnku granulowanego,
10 suszonych pomidorów.

Do wykonania kompletnej pizzy wykorzystałem ziemniaki, które pozostały z obiadu, tak więc trudno określić ile ich było przed obraniem i ugotowanie.
Suche składniki mieszamy ze sobą, dodajemy 200 g pure, pokrojone drobno suszone pomidory i wyrabiamy ciasto.
Z podanych proporcji powinno wyjść ciasto nie przywierające do dłoni. W razie potrzeby dodajemy mąki żytniej.
Ciasto rozwałkowujemy na cienki placek (średnica 30 cm) i umieszczamy go na blaszce wyłożonej papierem do pieczenia, który powinien być delikatnie wysmarowany olejem.
Pieczemy przez 15 minut bez termoobiegu w temperaturze 200 stopni.

POZOSTAŁE DODATKI:

oliwki,
tofu wędzone
cebula,
użyłem ajvaru, ale można przyrządzić sos, na który przepis znajdziesz tutaj.

PRZYGOTOWANIE KOŃCOWE:

Podpieczony spód smarujemy ajvarem lub sosem pomidorowym.
Układamy pokrojone oliwki, suszone pomidory i cebulę.
Pieczemy przez około 10 minut bez termoobiegu w temperaturze 200 stopni.

Życzę przyjemnych doznań, oraz smacznego 😉

3 minuty czytania 2 lutego 2018 Brak odpowiedzi

PIZZA Z BATATA

danie główne, kolacja, przekąska

Cały dzisiejszy dzień jest przeplotem dobrych wiadomości, w&%$^&ych sytuacji, zwariowanych akcji i innych emocjonalnych uniesień. Usiadłem dwie godziny temu przed komputerem z zamiarem napisania przepisu, ale cały czas coś mnie rozpraszało. Stukałem w klawiaturę jednym palcem, jakby była wysmarowana czymś mało przyjemnym. Naciskałem klawisze jak Pani w lokalnym magistracie, która przed chwilą zamieniła długopis na komputer. Nie szło mi zbyt dobrze. Gdzieś pomiędzy batatem a mąką ryżową dostrzegłem szczotkę do rozczesywania brody. Uznałem, że to dobry moment, by się nieco zrelaksować i ogarnąć poczochrane owłosienie twarzy. Miałem wykonać kilka ruchów, a na pieszczoty krzaczastego zarostu poświęciłem dobre 30 minut. Gdy się opamiętałem i ponownie zabrałem się do pisania, na moje plecy wskoczył jeden kot, a drugi nie chcąc pozostawać w tyle, zaczął mi prowokacyjne przeciągać się przed monitorem. Ktoś, kto ma kota, zdaje sobie sprawę, że w takiej sytuacji nie można być obojętnym, koniecznym jest podjęcie zabawy…i tak zleciało kolejne 30 minut. Później wcale nie było lepiej. Była kawa, na którą wcale nie miałem ochoty. Pojawiła się też kanapka z pastą, choć wcale nie byłem głodny. Drapałem się po brzuchu przez dobre 10 minut, choć wcale mnie nie swędział. Jednym słowem robiłem wszystko, tylko nie pisałem. W końcu się udało zmobilizować i jest…przepis na pizzę z batata.

CZYTAJ WIĘCEJ