Vegenerat Biegowy

2 minuty czytania 30 stycznia 2022 Brak odpowiedzi

GOTOWANE KLOPSY RYŻOWE Z KISZONĄ KAPUSTĄ

danie główne

Moje pierwsze kotlety warzywne nie należały do zbyt udanych. W ogóle nie były doprawione. Nie wiem, czy tak bardzo byłem podniecony tym, iż robię warzywnego kotleta, czy wynikało to z niewiedzy, że warzywa trzeba troszkę bardziej posolić. Druga rzecz, która nie do końca mnie przekonała, kręciła się wokół dużej ilości tłuszczu. Mój obiad zachowywał się jak gąbka. Spijał tłuszcz z patelni jak dromader, który właśnie dotarł do oazy po kilkudniowej wędrówce. Kilka miesięcy później odkryłem, że takie kotlety można piec. Tutaj się zaczęły cuda- wianki. Spodziewałem się soczystego produktu, który tym razem nie będzie ociekał tłuszczem, a zamiast tego otrzymałem wycinek płyty OSB. Jedząc, miałem wrażenie, że za chwilę w moje podniebienie będą się wbijać drzazgi. Smarowałem, oliwiłem warzywne klopsy w późniejszym czasie, ale jednak to nie było to.

Ostatnimi czasy postanowiłem się nieco wyszczuplić. Tak, troszkę mi się przybrało na masie, ale ocknąłem się i zacząłem baczniej się przyglądać zawartości talerza. W związku z tym, wpadłem na pomysł, żeby klopsy ugotować. Pomysł okazał się strzałem w dziesiątkę, gdyż bez większych przymiarek, trafiłem w przepis jak Lewandowski w bramkę przeciwnika.

CZYTAJ WIĘCEJ

3 minuty czytania 26 stycznia 2022 Brak odpowiedzi

BUDYŃ BANANOWY Z PŁATKAMI KUKURYDZIANYMI

przekąska, słodkości, śniadanie

Wczoraj wieczorem zaproponowałem żonie, że dziś na śniadanie mogę zrobić budyń. Raczej nie oponowała i ochoczo przytaknęła, jednocześnie akceptując mój pomysł. No tak, wyskoczyłem z pomysłem, jak Filip z konopią…tfu…z konopi, ale trzeba było wykombinować coś nieszablonowego, spektakularnego. Po czarnych naleśnikach, puddingu chlebowym, czy zapiekanej mannie, już nie jest tak prosto. Wysoko podniosłem sobie poprzeczkę i teraz muszę przez nią skakać, nie mając do dyspozycji żadnej trampoliny. Podanie w miseczce z owocami odpadło już w przedbiegach. Gdy mi ta wizja przeleciała przez głowę, słyszałem w uszach: „ale to już było…” Postawiłem na drugą część tekstu piosenki, jednocześnie pod nosem nucąc: „…i nie wróci więcej”. Musiałem wspiąć się na wyżyny kreatywności i wycisnąć coś więcej niż banały okraszone nijakością. Zacząłem szperać po szafkach w poszukiwaniu inspiracji i to było dobre posunięcie. Pomiędzy blachą do pizzy a tortownicą, dojrzałem formę do muffinek. Strzeliło, błysnęło, zaiskrzyło w ułamku sekundy. Podskoczyłem. Co prawda nie krzyknąłem: „Eureka” i nie wybiegłem nago na ulicę, ale podejrzewam, że poziom szczęścia i entuzjazmu, mógłby rywalizować z emocjonalnym wystrzałem Archimedesa.

CZYTAJ WIĘCEJ

2 minuty czytania 25 stycznia 2022 Brak odpowiedzi

ZIEMNIAKI ZAPIEKANE Z POREM

danie główne, kolacja

Był czas w moim życiu, że por kojarzył mi się tylko z zielskiem, które pływało w rosole. Nie oznacza to jednak, że patrzyłem na niego krzywo. Broń Boże! Jako jedyny przedstawiciel rodziny, ładowałem sobie całe zielsko na talerz, rozdrabniałem i mieszałem z makaronem. Rosół mógł nie istnieć, gdy na talerzu miałem mix marchewki, pietruszki, lubczyku i pora. Po latach, gdy stawiałem pierwsze kroki w kuchni roślinnej, zacząłem dostrzegać jego potencjał i coraz częściej gościł w moim menu. Z racji jego rurkowatego kształtu, zacząłem go faszerować strączkami. Szybko jednak zrezygnowałem z tego posunięcia, bo rurki w trakcie załadunku, rozpier… się, a ja widzący klęskę rozwijającą się w moich dłoniach, kląłem jak szewc po strzale w palec wskazujący. Innym razem postanowiłem zrobić lasagne z sojowym sosem bolońskim. Tutaj dopiero były cyrki. Mało tego, że ser wegański, który nabyłem drogą kupna, nie rozpuścił się, to por, który miał imitować makaron, zachowywał się jakby był kawałkiem brezentu. Za cholerę tego nie szło pokroić. Przestałem eksperymentować i skupiłem się na mniej wyszukanych kombinacjach lawirujących w kręgu zup, zapiekanek, czy też surówek. Możliwe, że jeszcze kiedyś powrócę do kombinowania z porem, ale chcąc zachować spokój i nerwy w nienaruszonym stanie, skupię się na prostocie.

CZYTAJ WIĘCEJ

2 minuty czytania 24 stycznia 2022 Brak odpowiedzi

CZARNE NALEŚNIKI Z MUSEM KOKOSOWO-BANANOWYM

Bez kategorii

Zarzuciłem czarną pelerynę i pognałem przed siebie, by odnaleźć potwora, który spędza sen z powiek całego miasteczka. Do dyspozycji miałem coś, co powinno być mieczem. Niestety było kiepskim żartem płatnerza, przypominającym stalową, spłaszczoną wykałaczkę. Eksplorując każdy zakamarek, ścieżkę, czy też dziurę, czujny byłem jak ważka kołysząca się na liściu, gdyż ataku mogłem spodziewać się z każdej strony. Na dobrą sprawę, nawet nie wiedziałem czego mam się spodziewać, gdyż nikt nie potrafił opisać jak wygląda bestia, która od kilku miesięcy trzęsie okolicą. Jedni mówili, że jest zielony jak wiosenny bukowy liść i ma wystające zęby, a drudzy twierdzili, że jest to wąż z paszczą tak wielką, że bez problemu wciąga trzy wozy drabiniaste wraz z zaprzęgiem i woźnicami. Szedłem już chyba trzecią dobę, a moje zmęczenie było tak mocne, że już nie odróżniałem dnia od nocy. Ciemność zawładnęła mym okiem, nie bacząc na porę. Jak ja k*rwa miałem znaleźć potwora, skoro nie widziałem nawet czubka swoich butów. Czułem się jak…no właśnie, nawet się nie czułem. Nagle, napotkałem jakiś opór pod stopami i straciłem równowagę. Nie chcąc doprowadzić do selekcji uzębienia, podparłem się na swym, pożal się Boże, mieczu. Gdy otworzyłem szerzej oczy, zobaczyłem potwora, który raczej już nikomu nie zaszkodzi, bo oparłem na nim swe ostrze. Nie wiem dokładnie ile razy, bo wyglądał, jakby przejechał po nim cały tabor cygański. Nagle… tak, stało się to, co zwykle. Oślepił mnie soczysty blask. Znów się okazało, że lunatykuję. Czarna peleryna okazała się być naleśnikiem, a poszukiwany przez 3 doby potwór był zwykłym bananem, którego kilka razu potraktowałem widelcem.

1 szklanka mąki pszennej,
2 łyżeczki czarnego kakao,
1 łyżka ksylitolu,
1 szklanka mleka roślinnego,
1 łyżka oliwy z oliwek + 1 łyżeczka do wysmarowania patelni.
szczypta soli.

Wszystkie składniki mieszamy ze sobą, po czym smażymy cienkie placki na patelni lekko przesmarowanej oliwą. Smarujemy tylko raz.

MUS KOKOSOWO-BANANOWY

2 banany,
1 kopiasta łyżka stałej części mleczka kokosowego,
kilka kropel ekstraktu waniliowego.

Banana rozgniatamy widelcem na jak najmniejsze kawałki.
Do banana dodajemy mleczko kokosowe i ekstrakt waniliowy. Mieszamy.

Naleśniki smarujemy musem, po czym zwijamy w rulon lub składamy w trójkąt. Podajemy z ulubionymi owocami. Dodatkowo można posypać pudrem z ksylitolu, lub bitą śmietaną kokosową.

4 minuty czytania 24 stycznia 2022 Brak odpowiedzi

BAO Z CHLEBOWCEM SRIRACHA

danie główne, kolacja, przekąska

Z bułeczkami bao, po raz pierwszy spotkałem się na Wege Festiwalu w Bydgoszczy. Miękkie, puszyste ciasto i w środku fantastycznie przyrządzony chlebowiec, którego również wcześniej nie smakowałem. Doświadczenie wypełnione ślinotokiem. Wczoraj, po długim wybieganiu, wpadłem na pomysł, by odświeżyć wspomnienie o chińskich bułeczkach, serwując je również z chlebowcem. Wiedziałem, że nie będzie lekko, bo głód zaczął już mnie smagać biczem po żołądku, więc nie mogłem sobie pozwolić na eksperymenty w postaci marynowania jackfruita. Musiałem działać dynamicznie i skutecznie, żeby już dłużej nie czekać na upragniony posiłek. Przygotowałem sobie wszystkie produkty, naczynia, uporządkowałem myśli…No właśnie z tym ostatnim coś nie do końca zagrało, bo moje uwielbienie do mąki i drożdży odrobinę się zagalopowało. Tajemnicą poliszynela jest fakt, że uwielbiam smak drożdży. Troszkę się rozpędziłem w ich odmierzaniu. Ciasto szybko osiągnęło zadowalające rozmiary, a jego dalsza obróbka, była czystą formalnością, która odziała się w przyjemność. Zaskoczenie przyszło, gdy ułożyłem ciasto na parze. Po 20 minutach, zamiast subtelnych małych bułeczek, miałem wulgarnie nabrzmiałe buły. Swoją drogą, niezłe danie mi się wczoraj ujeBAO.

CZYTAJ WIĘCEJ